Wystawa zbiorowa
Jesienne „Spektrum sztuki”
Stalowa 38 / Warszawa
Wystawa zbiorowa.
Agnieszka Brzozowska, OBLICZA LASU – grafika, malarstwo
Pamela Tomczyk, ZDEPTANY ŚWIAT – fotografia
„Spektrum sztuki” to cykliczna wystawa prezentująca prace z różnych dziedzin sztuki, nowe trendy, nowych twórców, a także uznanych artystów.
Tegoroczną edycję wydarzenia rozpoczynamy od prezentacji prac dwóch artystek, które w zupełnie odmienny sposób komentują otaczającą nas rzeczywistość, odnosząc się, w jednym przypadku, do natury, a w drugim do tkanki miasta.
Agnieszka Brzozowska, OBLICZA LASU – grafika, malarstwo
Wystawa ukazuje surrealistycznie przedstawione elementy przyrody, które opowiadają o zmienności i różnorodność natury, jej bogactwie, sile i dążeniu do przetrwania. W metaforyczny sposób odzwierciedlają świat widzialny, jego pierwotny charakter, nienaruszony działalnością człowieka, piękny sam w sobie, buntujący się na regulację i uporządkowanie. Przytłaczający ogromem siły, a jednocześnie delikatny w swych najdrobniejszych formach. Cykliczny i podlegający zmianom, ulegający destrukcyjnej erozji, jak i dążący do rozkwitu oraz przetrwania. Obrazy są próbą zaznaczenia tej ogromnej siły zjawisk.
Nadrealistyczne wyobrażenie ma na celu także ukazanie w pewnym sensie ”ducha” flory i fauny, zwrócenie uwagi na aspekt spokoju i tajemniczości, jaki dają nam lasy i przyroda. Dzięki sylwoterapii (silva z łac. las) możemy uczyć się, że natura jest potrzebna człowiekowi, wpływa pozytywnie na jego zmysły i emocje, a jej brak daje się we znaki podczas długiego przebywania w aglomeracji miejskiej, kiedy to podnosi się poziom stresu i zmęczenia.
Agnieszka Brzozowska już od momentu studiów w swoich obrazach twórczo rozwija tematy związane z naturą. Z pasją tworzy swoje prace, chcąc wywołać wpływ na określone emocje u odbiorców. Powyższy projekt stanowi bardzo obiecujące połączenie sztuki z elementami nauk przyrodniczych – mówi prof. zw. Błażej Ostoja Lniski – Jest to odzwierciedlenie jej osobowości, która skłania się jednocześnie ku pracy nad materią malarską oraz szuka możliwości poszerzania swojej wiedzy na tematy związane z naturą i człowiekiem.
Głównym wątkiem w przedstawionych pracach są drzewa. Źródłem inspiracji był tu zachwyt nad niesamowicie różnorodną strukturą kory wiekowych, górskich drzew. Ukazane bardziej lub mniej realistycznie, każde z nich jednak w pewnym stopniu zostało zniekształcone. Nie ma tu jednoznacznej interpretacji. Wprowadzone obce elementy wywołują nieokreślony niepokój. Może chodzi tutaj o agresywną działalność człowieka? A może o destrukcję i walkę, którymi charakteryzują się prawa natury?
Pamela Tomczyk, ZDEPTANY ŚWIAT – fotografia
Wystawa traktuje o życiu Bazaru Różyckiego, miejscu noszącym wyraźne ślady przeszłości, które swym „obecnym” stanem tworzyło, według artystki, jedyną w swoim rodzaju przestrzeń. Była to niewątpliwie wyspa pośród współczesnego, idącego z postępem cywilizacji, życia Pragi-Północ, miejsce skończone samo w sobie, miejsce z własną historią, swoim urokiem walczące o przetrwanie. Wystawa ma przybliżyć fenomen Bazaru Różyckiego, utrwalić moment w którym się znajduje. Zdjęcia zostały wykonane metodą analogową w formacie 6×7, a następnie bezpośrednio wdrukowane w strukturę płyty chodnikowej.
Agnieszka Brzozowska
Urodzona w 1990 r. Ukończyła Akademię Sztuk Pięknych w Warszawie na Wydziale Grafiki (2011-2016). W Maju 2014 roku brała udział w międzynarodowym projekcie „Slow Commute” wymiany studentów Akademii Sztuk Pięknych z Niemiec, Belgii, Wielkiej Brytanii, Polski i Czech. Dyplom obroniła w Pracowni Litografii prof. Błażeja Ostoja-Lniskiego oraz aneks w Pracowni Malarstwa prof. Krzysztofa Wachowiaka. Obecnie mieszka i tworzy w Warszawie.
Pamela Tomczyk
Urodzona w 1996 r. fotografka, głównie korzystająca z dóbr technik analogowych. Studentka fotografii w Katedrze Fotografii Uniwersytetu Artystycznego w Poznaniu. Mieszkanka warszawskiej Pragi-Północ, która to stanowi jeden z ważniejszych elementów jej twórczości. Na Pradze, w Konsulacie Praettigau miała też swój pierwszy wernisaż wraz ze studentami fotografii ze szwajcarskiej szkoły fotografii CEPV z Vevey, pod okiem Nicolasa Savary i Rudolfa Steinera.
Swój pierwszy aparat dostała na I komunię, była to mała kompaktowa cyfrówka marki Nikon, którą jednak bardzo szybko zamieniła na rozsypującego się Zenita. Miłośniczka starego kina i rosyjskiej literatury. Szczęśliwa posiadaczka najsurowszego i najwierniejszego krytyka jej prac – Melona.